Kategoria: Codzienność.

Uwaga! – wpis opowiada o czasie od 19 do 24 maja. Najpierw miało być nagranie , i zapowiedź z obietnicą wpisu. Ale nie mogę go wstawić – nagrania w sensie 😉 więc dziele się z wami wpisem. Pozdrawiam i życzę Miłego czytania!

Witajcie. Obiecałam wpis o planie, to się wywiązuję!
Jak już wiecie, w niedzielę byliśmy z chórem w Warszawie, na planie filmu "Small World". Było cudownie! Miałam zaszczyt stać obok głównej aktorki, także, będzie mnie widać! W poniedziałek wróciłam do szkoły, niestety. Ostatnio ciągle, albo byłam chora, albo coś mi było, albo nie miałam siły, No masakra jakaś. A wszystko przez ten strajk, który mnie totalnie z rytmu wybił, i chyba nie tylko mnie. Zaczęliśmy historią, na której mnie nie było. Wiem, to straszne! 😛 Ale tym razem nie z mojej winy, Pani miała wycieczkę, więc mieliśmy spokój. Potem było EDB, przedmiot sam w sobie, bardzo pasjonujący. Gdybym mogła iść dalej w tym kierunku jakoś, to bym skorzystała za pewne. Ludzie! Mówię wam, słuchanie o pierwszej pomocy, o atakach terrorystycznych, o zagrożeniach maści wszelakiej, what ever, jest piękne, a jakie mądre i ciekawe przy okazji…. TO nic, że od miesiąca próbujemy z koleżanką zaprezentować prezentacje. YYYYYY. Przedstawić prezentację, no nie ważne. W każdym razie, pani nie było pół semestru niestety, i teraz jest jak jest. Ocen nikt nie ma!
Następnymi przedmiotami były dwa polskie, na których omawialiśmy tekst. na pierwszym, wiersz "Wiosna w Milanówku" autorstwa Jarosława Marka Rymkiewicza, piękny utwór tak swoją drogą, a potem na drugiej godzinie, uczyliśmy się pisać listu motywacyjnego. Później były niemiecki i matma, ale nic ciekawego się na nich nie działo. A potem przyszło pisanie pracy domowej. Się uśmiałam. Dla czego_? Piszę ten list motywacyjny piszę, piszę i Hm. Nie mam argumentów, nie mam doświadczenia, no nic nie mam, ale nie ważne. Weźcie mnie! Ja jestem dobrym pracownikiem, kandydatem, what ever. Ja się wszystkiego nauczę. 😛 A tak poważnie, parę osób uświadomiło mi, co robię dobrze, i co mi się może przydać, w takim miejscu. Ogólnie trzeba było się wcielić w animatora dla dzieci. Pasjonujące, co nie? 😛 Następnie nadszedł wtorek. Pierwszym przedmiotem była historia, na której Pani zrobiła nam ostatnią kartkówkę. Pewnie nie była by ona ostatnia, ale tak się śmiesznie złożyło, z korzyścią dla nas, dla Pani mniej, że już skończyliśmy podręcznik. 😛 Pozdrawiam panią od historii, choć wiem, że raczej nie czyta. Napisałam wszystko, ale to, że napisałam, wcale nie oznacza, że moje odpowiedzi są zgodne z prawdą. Sama dla siebie, byłam jakaś taka mało przekonująca wtedy. Potem nadszedł angielski, na którym prawdę mówiąc nie pamiętam, co robiliśmy, więc wychodzę z założenia, że nic szczególnego, skoro uszło to mojej uwadze. Ale mogę się mylić. Potem była geografia, na której miał być sprawdzian, ale klasa ubłagała panią, żeby przełożyła. HM. Na ich miejscu, ja bym nie próbowała. Potem był WF, na którym poznałam cudowną Panią Kasię. Niesamowita jest, myślę że sporo się o mnie dowiedziała, może nie o mnie typowo, ale o osobach niewidomych. I o tym, jak my tak właściwie funkcjonujemy. 😉 Pani Kasiu pozdrawiam, i dziękuję za mile spędzoną godzinę. <3 A może kiedyś pani to przeczyta? Potem mieliśmy polski, na którym ja osobiście siedziałam i płakałam ze śmiechu.
Pani – Hm. Dla czego jest tylko pięć osób?
Klasa – bo oni mają poloneza.
Pani – a to czemu ich nikt nie zwolnił?
Po czym wyszła z klasy, chwilę potem zmieniła zdanie, wróciła i rzekła A dobra, co ja będę za nimi chodzić, niech tańczą! 😛 Popłakałam się, ze śmiechu oczywiście. Ogólnie na polskim omawialiśmy tekst "Piękne twarze', albo coś w podobnej konwencji. Pani Małgosiu pozdrawiam, bo wiem, że Pani czyta. Jak się dowiedziałam, to zawał na miejscu. D Potem był piękny przedmiot zwany fizyką. Jezusie. Co tam się działo! Naszym zadaniem, było ogarnięcie kart pracy, i całą lekcję się wszyscy kłócili, czy robimy na ocenę, czy nie. Jedni chcieli tak, drudzy tak. Nam się nie dogodzi! Pani chyba wyszła z tego samego założenia, bo zrobiła tak jak myślała, że chcę. D Ostatnim przedmiotem była chemia, na której oglądaliśmy, słuchaliśmy, i czytaliśmy prezentację. Fajnie było, zwłaszcza, jak się biło brawo przed prezentacją przez dziesięć minut, aż się pani wkurzała, że jak tak dalej, pójdzie, to nie zdążymy!
W środę i czwartek nie działo się nic szczególnego, poza tym, że w środę straciłam szczurka, przykre doświadczenie. W piątek zaś, miał być wielki dzień. Zaczęłam rewalidacją o siódmej piętnaście. Bardzo nie lubię wstawać o tak wczesnej porze, a zwłaszcza, kiedy muszę funkcjonować cały dzień, i iść na bal. 😉 Na rewalidacji pogadałam z Panią, a potem poszłam na okienko do biblioteki. Na którym Pogadałam, i pośmiałam się z pewną Panią Kasią. Pani Kasia wie. <3 Dziękuję! Potem mieliśmy polski, na którym dostałam ocenę celującą za opowiadanie tekstu. Jeśli będziecie chcieli, opowiem wam go na blogu, i sami ocenicie. A tekst wrzucę w komentarzu. Potem nastąpił WOS na którym obecne były całe trzy osoby, żeby nie powiedzieć nie całe. Yyyyy. Puł np. 😉 Potem był niemiecki, o tym jak gdzie docierać w szkole, a także jak poruszać się po szkole, po budynku, po wyjściu z budynku. itp. Dużo tego. Później mieliśmy matmę, bardzo ciekawy i lubiany przez nas przedmiot. Była luźna lekcja. Jak weszłam, to nie uwierzyłam. Spóźniliśmy się z kolegą, bo byliśmy w sklepiku, a pani na to : "O! Na zakupach byli, i mnie nie spytali, czy by mi coś nie kupić. Nie ładnie tak". Pani Kasiu pozdrawiam. Hm. To trzecia Pani Kasia, którą pozdrawiam w tym wpisie, czy ze mną jest wszystko OK? 😀 Po szkole, był bal. Było bardzo sympatycznie. na początku wszedł pewien pan i mówi, "Poloneza czas zacząć : "YYYYY, Przepraszamy, mamy jakiś problem". Minęło dziesięć sekund poloneza, a pół szkoły. Hmmm, to już koniec? Potem przemawiała pani dyrektor : "Kochani! Życzę wam fajnej zabawy do białego rana. Tylko błagam was – i tu łamiącym się głosem, nie pijcie alkoholu!". Popłakałam się ze śmiechu. Potem przemawiali przewodniczący, i wręczali statuetki dyrekcji, zapomnieli o jednej Pani, a konkretniej pomylili się w zapisie. Więc przeczytali, ta już ostatnia, po czym. Hm, wiemy że miała być ostatnia, ale przyznaliśmy jeszcze jedną. D Potem miały być zdjęcia klasowe, więc podeszłam do pani Ani.
K2 – Pani Ania stoi przed tobą,
Ja aha.
K2. Patrz się na nią, to Cię zobaczy
YYY. I rzeczywiście, zobaczyła! I było "O! Kinga! Co się czaisz"? <3 Dziękuję. Na zdjęciach Pani Ania cały czas oskarżała mnie, że się nie uśmiecham. Po zdjęciah był poczęstunek i tańce. Cudnie było! Pani Aniu, Pani Małgosiu, pani Dominiko. Dziękuję wam bardzo, że znalazłyście dla mnie chwilkę. Pani Ania próbowała nauczyć mnie tańczyć, ale yyyyyyyyyy chyba coś poszło nie tak. Pani Gosia zaś stwierdziła, że umiem tańczyć, Hm. Nie zgadzam się z tym, ale to raczej mój problem. 😉 Pani Dominika zaś, była mistrzynią tańca, więc pani Ania pokazywała mi jej ruchy, przy czym było śmiechu co nie miara. W następnej kolejności dziękuję mojej K2. Że przyszła, że mnie wzięła, i że była wysłannikiem diabła. D Chciałam sobie zrobić zdjęcie z Panią Anią, więc K2 podchodzi i mówi, Pani Aniu, jestem wysłannikiem diabła. A Pani Ania takie, cooo? Potem wzięli mnie do siebie ludzie z klasy, też wam dziękuję. Pozdrawiam Mateusza, który mnie przecenił. D OO, Kinga jak ty fajnie tańczysz! Na końcu był taniec – Belgijka. Płakałam ze śmiechu jak się uczyłam.. Cztery w przód, cztery w tył od siebie, do siebie zmiana miejsc, od siebie do siebie zmiana miejsc – w tym sensie, że partnera. I tak o to cała sala tańczyła z niewidomą dziewczynką. D Jedni się fajnie bawili, drudzy jak mieli tańczyć ze mną, to stawali i myśleli. Ale na prawdę byłam zdziwiona tym, jak wielu się odważyło. Pozdrawiam wszystkich, wymienionych w tym wpisie, i jeszcze raz, wam dziękuję.

Witajcie Kochani. Co tam ostatnio u mnie? Postaram się opisać wam kilka szkolnych przygód, z zeszłego tygodnia.
W poniedziałek miałam bardzo ciekawy dzień szkolny. Pierwszym przedmiotem było EDB. Pani od EDB co lekcja zadaje komuś prezentacje. Tym razem wykonanie prezentacji przypadło kolegom Maćkowi i Kubie. Na lekcji okazało się, że koledzy prezentacji zapomnieli. Pani zachowała się niezwykle wyrozumiale, stanowczo powiedziała, że mają zrobić na następną lekcję. I zadała to samo następnym dwóm osobom.
Potem była historia, na której pisaliśmy kartkówkę, dotyczącą II wojny światowej. Wydaje mi się, że poszło mi nie źle, ale o efektach dowiem się jutro. 🙂
Następnie mieliśmy dwa polskie, na pierwszym z nich omawialiśmy wiersz Pt. "zaproście mnie do stołu" autorstwa Włodzimierza Szymanowicza. Na drugim zaś, świętowaliśmy dzień chłopaka, a tak ściślej biorąc, to wręczyliśmy im prezenty i mieliśmy normalną lekcję. Ponieważ Pani stwierdziła, że nie ma czasu, na robienie dnia chłopaka. Po wręczeniu upominków, omawialiśmy wiersz Tadeusza Różewicza Pt. "Ludożercy". Zachęcam was do zapoznania się z nim, jeśli jeszcze go nie znacie. Jest bardzo ciekawy i fajnie można go zinterpretować. Chłopaki dostali od nas kubki z imionami wszystkich dziewczyn. Każdy dostał także po KinderBłeno.
Następną lekcją był niemiecki, na którym nic szczególnego się nie działo. Robiliśmy zadania dotyczące cech charakteru i wyglądu.
Po niemieckim była matma, na której omawialiśmy wyrażenia algebraiczne. Było ciekawie. Nikt nie chciał iść do tablicy, w celu robienia zadań.
Po matmie mieliśmy okienko, na którym czekaliśmy na dodatkowy polski, i całą klasą wyszliśmy na dwór.
Później nastąpił owy polski, robiliśmy na nim zadania z repetytorium ósmoklasisty.
We wtorek, postanowiłam, że urozmaicę sobie życie. I pojadę do szkoły, z moją Kinią. Jest to kilka kilometrów, ale stwierdziłyśmy, że pójdziemy piechotą. Kiedy jednak, zobaczyłyśmy, że mamy mało czasu, podjechałyśmy 2 przystanki. W autobusie spotkałyśmy kolegę, więc nie byłyśmy samotne. 🙂
Pierwszą lekcją była historia, na którą chwilkę się spóźniłam i dostałam pierwsze w tym roku spóźnienie!
Po historii mieliśmy angielski, na którym było dosyć pracowicie, robiliśmy ćwiczeniówkę w celu przygotowania się do kartkówki.
Później nastąpiła geografia, na tym przedmiocie była kartkówka. Poszło mi bardzo średnio i chyba wolę nie wiedzieć co dostałam.
Po geografii był WF. Moja Pani miała jechać na zawody, więc stwierdziłam, że mam okienko. Moja Pani wspomagająca, powiedziała, że mogę sobie z nią w tym czasie posiedzieć.
W szkole, na zapleczu jednej z sal, moje Panie wspomagające mają swój kantorek, stoi tam drukarka brajlowska i parę innych pierdół ułatwiających mi życie. Kiedy siedziałam sobie z Paniami, nagle zadzwonił mi telefon, okazało się, że to Pani od WF mnie poszukuje. Byłam tym faktem bardzo zdziwiona, tak samo, jak i Pani Ewa, której dyrekcja nie odwołała tylko jednej godziny. 🙂
Po WF był polski, na którym mówiliśmy o stereotypach. Bardzo lubię pisać na ten temat, więc późniejsze odrabianie pracy domowej, sprawiło mi przyjemność. 🙂
Potem nastąpiły fizyka i chemia. Na fizyce, przez całą lekcję robiliśmy powtórzenie. Jedna z koleżanek, z którą pracowałam pokazała mi swoje mega nożyczki. Które są mniejsze niż gumka do ścierania. I równie wielki zszywacz. Także było bardzo pozytywnie. 🙂 Dodatkowo wszystkie się sprzeczałyśmy która rozumie mniej, od drugiej. 🙂
Chemię zaś, spożytkowałam na czytanie słówek z angielskiego, które dostałam od jednej z moich Pań.
Ze szkoły odebrała mnie Kinia, poszłyśmy coś zjeść, a potem udałyśmy się na chór. Było cudownie, z resztą, jak zawsze.
W środę, zaczynaliśmy fizyką, na której wzięliśmy nowy temat.
Potem była chemia, na której pisaliśmy dużo o kwasach. Po chemii było spotkanie łączników z biblioteką, na które wybrałam się z Panią wspomagającą.
Po spotkaniu była matma, na której siedzieliśmy z Panią wspomagającą. Potem były WF i informatyka, na których nic szczególnego się nie działo. Następnie miałam okienko, na którym przyszła do mnie Kinia. Poszłyśmy coś zjeść i pogadałyśmy. Potem miałam rewalidacje, na której próbowałam ogarnąć plecenie warkoczy, chyba nawet mi wyszło. 🙂
Po szkole przeszłyśmy się do Kini domu. Razem wyprowadziłyśmy jej psy, a później chwilkę tam siedziałyśmy.
W czwartek zaczynaliśmy angielskim, na którym mieliśmy sprawdzian. jako, że była godzina siódma trzydzieści, to nasze umysły pracowały bardzo średnio. Ja po raz pierwszy, miałam sprawdzian w formie elektronicznej, bardzo fajne doświadczenie. 🙂
Po angielskim, była matematyka, na której Pani z biblioteki poprosiła łącznika, przyszłam. Okazało się jednak, że nie zostałam wpisana na listę obecności i że nic ode mnie nie chcą.
Po matmie był polski, na którym pracowaliśmy z normalnymi książkami, Pani poprosiła, abyśmy napisali plan wydarzeń. Podczas naszego pisania, zadzwonił dzwonek, co Pani podsumowała. "No i lekcja zmarnowana!"
Po polskim, była biologia, na której mieliśmy zastępstwo z Panią od EDB, która kiedyś uczyła nas techniki, przez całą tą lekcję grałam sobie w crazy party. 😀
Potem były religia, Wos i wychowawcza, na których nic szczególnego się nie działo.
Po szkole wybrałam się na chór. Było bardzo pracowicie i sympatycznie.
W piątek zaczęłam rewalidacją, na której udoskonalałam swoje – jakże marne umiejętności kulinarne.
Potem miałam okienko, które spożytkowałam na sprawdzenie messengera.
Następnie udałam się na polski, na którym czytaliśmy fragment książki : " zupa z jeża". Fragment zachęcił mnie do przeczytania całości, zobaczymy czy mi się uda. Jak na razie czekają na mnie : "Syzyfowe pracę".
Po polskim był WOS, mieliśmy zadaną reklamacje – której prawie nikt nie zrobił. Ze względu na dużą ilość nieodrobionych prac domowych, Pani odpuściła nam wstawianie nieprzygotowań.
Później był niemiecki, na którym robiliśmy zakazy. Stwierdziłam, że nasza Pani od niemieckiego, ma w sobie nieskończone pokłady cierpliwości. Widać było, że ma nas dosyć, ale głosu nie podniosła ani razu.
Po niemieckim nastąpiła matma, na której robiliśmy wyrażenia algebraiczne, czyli nic nowego.
Po matmie był pracowity angielski. A potem religia, na której nic szczególnego się nie działo.
Po religii nastąpił WF, przez całą lekcję byłam z Panią na siłowni na zewnątrz. Moja Pani od tygodnia próbowała namówić mnie do wzięcia udziału w zawodach, dla osób niepełnosprawnych. Na reszcie jej się udało!
po WF było doradztwo zawodowe. Przed salą od doradztwa, trzy koleżanki prowadziły fajny dialog. Martyna, Julka i Agata.
Agata pyta Martynę : "Jesteś na mnie zła?"
na co Julka mówi do Martyny : "Fajną masz tapetę!".
Ten dialog powtarzał się kilka razy :
"Jesteś na mnie zła"
Fajną masz tapetę!
Martyna nie reagowała ani na pytanie Agaty, ani na Komplement Julki. 🙂 Na doradztwie zawodowym, wbiegłyśmy z dziewczynami, jak dzikie zwierzęta i zajęłyśmy ostatnią ławkę, ale Pani poprosiła nas, abyśmy się przesiadły bliżej. Później dzwoniła do mnie koleżanka, w celu ustalenia sali, w której przebywamy.
Sobotę po większości spędziłam na nauce, a wieczorkiem udałam się z Myszką na spacer.
A wczoraj siedziałam i głównie odrabiałam lekcje.

Pozdrawiam Was i zachęcam do komentowania!